Her geçen gün derinleşen ve katmanları artan krizlere çözüm üretmeye çalışan iktisadi yaklaşımlar, politikalar ve hatta teoriler kaçınılmaz bir biçimde insan odaklı dönüşümler geçirmekte. İnsanî gelişmeyi esas alan sosyal kalkınmayla daha geniş bir perspektiften tanımlanan süreç derinleşen yoksulluklarla, artan eşitsizliklerle, çeşitlenen ve yaygınlaşan göçler, telafisi gittikçe imkânsızlaşan iklim krizi ve nihayet insanlığın global tehdidi olan pandemiyle birlikte yeniden tanımlanmakta ve tartışılmaktadır. 

Sosyal kalkınma açısından satın almanın geleceğini tartışan ve politika önerileriyle çerçevesi çizilen bu rapor, Türkiye açısından özgün bir yaklaşım sunmakta ve içinde bulunduğumuz kriz çağı için tartışılan çözümlere alternatif ulusal bir bakış açısı sunmaktadır. Bu kapsamda raporun öne çıkan tartışma ve bulguları şu başlıklarla özetlenebilir:

1. Ekonomik kalkınma paradigması sosyal kalkınma odağında yeniden tanımlanmaktadır.

2. Geleneksel satın alma ve yöntemleri, eşitsizliklerin azaltılması adına bir sosyal politika aracı olarak yeniden, “sosyal satın alma” biçiminde tanımlanmaktadır.

3. Geleneksel satın almanın yeniden ve “sosyal” olarak yeniden tasarımında taraflar ve rollerinin belirlenmesi kritik hâle gelmektedir.

4. Satın almanın sosyal kalkınma odağından yeniden tasarımı çok büyük ölçüde dijital ve yeşil dönüşümle şekillenmektedir.

5. Satın almanın sosyal tasarımına ilişkin politika önerileri ve araçları çok aktörlü bir yapı gerektirmektedir.